PIĄTEK: 16. 04. 2021 r.

I.Zabawa muzyczno-ruchowa Posłuchaj – maszeruj, skacz, podskakuj – Odtwarzacz CD, nagranie melodii: do marszu, do biegu i do podskoków. N. włącza nagranie muzyki do marszu, do biegu lub do podskoków. Dzieci reagują na muzykę i zgodnie z jej charakterem maszerują, biegają lub podskakują.

Zabawa dramowa Paluszkowe rozmowy – Pomoce: Kolorowe flamastry lub długopisy. Rodzic  rysuje oczy i usta na swoich czterech opuszkach palców (dwóch wskazujących
i dwóch środkowych). Każdy palec może mieć inną minę, wyrażającą różne emocje: radość, smutek, strach, złość. N. prezentuje dzieciom, w jaki sposób można animować palce, prowadzi między nimi rozmowy. Następnie rysuje buzie na palcach chętnych dzieci i zachęca je do prowadzenia rozmów między paluszkami. Dzieci mogą też prowadzić paluszkowe rozmowy między palcami różnych osób lub tworzyć z nich rodziny.

1)TEATRZYK W PRZEDSZKOLU - zapoznawanie z teatrem i zachęcanie do oglądania spektakli teatralnych w oparciu o opowiadanie S. Karaszewskiej pt. ,,Bardzo ważna rola”.

• Oglądanie obrazka (zdjęcia) przedstawiającego wnętrze teatru.
• Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego pt. ,,Bardzo ważna rola”. 

Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu. – Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk.  Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie, jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapomniały, co mają powiedzieć i rzadko się myliły. Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.  -  Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji. – Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodsze grupie tego samego przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim. – Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek. – Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki. – Ty, Zosiu, też? – O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!   Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu.    W dużej Sali przedszkolnej kurtyna zasłoniła scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów.  Wszystkie grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia.  Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami.  Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby.  Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna – zielona, lato – złote, jesień – brązowa.   Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco. Na scenę wbiegły dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem. Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta najadły się do syta i zatańczyły z radości.   Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!   Bim  - bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA. Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki, i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany.  Misiek obserwuje scenę. Coraz bardzie się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!    Bim – bam – bom! zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto – złote kolory dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki. Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi. Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!   Bim – bam – bom – bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała pole brązowe z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie. Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie – do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka. 

Wieje w polu psotny wiatr i  jabłonką trzęsie, a z jabłoni jabłek grad szur, szur przez gałęzie! Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce. Jabłko, co czerwienią lśni, do przedszkola niosę. Jeśli zechcesz, oddam ci, weź, jabłuszko, proszę. Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka. Zosia! - woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia dziewczynki. – nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty! A Zosia na to: - Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!

• Rozmowa na temat opowiadania.   /   - O czym było przedstawienie?   /    - Za jakie postacie były przebrane dzieci?   /    Czy Michał rozpoznała siostrę?   /  - Za kogo była przebrana?

1. Zestaw ćwiczeń ruchowych z piłką – rozwijanie sprawności fizycznej.

• Dzieci stoją w parach, w niewielkiej odległości od siebie, z szeroko rozstawionymi nogami. Podają sobie piłkę najpierw nad głową, a potem – między nogami.
• Stoją w parach, zwrócone przodem do siebie, piłkę wkładają między brzuchy. Poruszają się do przodu, obracają wokół własnej osi tak, aby piłka nie spadła na podłogę.
• Leżą przodem, naprzeciwko siebie, w wyciągniętych rękach trzymają piłki. Unoszą piłki lekko do góry (łokcie nie dotykają podłoża, nogi przylegają do podłogi).
• Jedno dziecko z pary toczy piłkę, popychając ją nogą, drugie turla się za piłką. Potem następuje zmiana ról.
• Nauczyciel/Rodzic odbija piłkę wysoko. Dzieci podskakują obunóż wysoko. Gdy odbija piłkę nisko, dzieci podskakują nisko.
• Dzieci maszerują parami po obwodzie koła, wrzucają piłki do kosza.

3)Zabawy na świeżym powietrzu: Zabawa ruchowa ,,Poruszam się jak…”  Rodzic wyznacza miejsca startu i mety. Dzieci stają na starcie, a Rodzic. na mecie. Na klaśnięcie dzieci naśladują ruchem różne postacie, zwierzęta i osoby, np.: baletnicę, słonia, kangura, pajacyka. Kiedy usłyszą ponowne klaśnięcie, muszą nieruchomo pozostać na miejscu. Kolejne klaśnięcie zaprasza do poruszania się. Dziecko, które pierwsze dojdzie do mety, może zamienić się z N. rolami i klaśnięciami wyznaczać czas ruchu.

III..Zabawa ruchowa z elementami ćwiczeń ortofonicznych ,, Zwierzęta na spacerze”.  Dzieci naśladują zwierzęta, które poszły na spacer, poprzez ruch, gest i dźwięki, jakie one wydają, np. pies, który się cieszy, wściekły pies, szczeniaczek, kot zaspany, kot wystraszony, kot wdrapujący się na drzewo.

Zabawa z wykorzystaniem rymowanki. Maszeruje bajka przez świat w odświętnej szacie. Gdy ją spotkacie, na pewno poznacie. Dzieci kilkakrotnie mówią tekst z nauczycielem, płynnie i z podziałem na sylaby. Potem chętne dzieci starają się go mówić w różny sposób – cicho, szybko, ze wzrastającym natężeniem głosu...

IV. Ćwiczenia matematyczno-oddechowe na podstawie wiersza E. M. Skorek Ile wróbli?

Ćwiczenia matematyczno-oddechowe na podstawie wiersza E. M. Skorek Ile wróbli? Dzieci słuchają wiersza, a w miejscach oznaczonych gwiazdką powtarzają za nauczycielem liczebniki, licząc do pięciu.33 Siedzi na drucie wróbelek mały. Przyfrunął drugi i plotkowały. Teraz niech dzieci pięknie poćwiczą i na wydechu ptaszki policzą: – Jeden, dwa.* Do wróbli owych przyfrunął trzeci. Ile jest wróbli? Policzcie, dzieci. – Jeden, dwa, trzy.* A już za chwilę nowy tu siedział. Ile jest wróbli? Kto będzie wiedział? – Jeden, dwa, trzy, cztery.* Piąty wróbelek do ptaków leci. Ile jest ptaszków? Czy wiecie, dzieci? – Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć.* (...) Rodzic może recytować wiersz i ilustrować go sylwetami wróbli.

Zabawa mimiczna ,,Wyczarowujemy miny” Dzieci z lusterkami siadają w dowolnej pozycji na dywanie. Są zwrócone twarzami w kierunku nauczyciela, który trzyma czarodziejską różdżkę. Nauczyciel za pomocą różdżki zaczarowuje dzieci, wypowiadając czarodziejskie zaklęcia. Np. Czary-mary, jesteście smutni. Czary-mary, chce wam się śmiać. Dzieci pokazują na swoich buziach wyczarowane różdżką miny. Starają się tak długo zachować zaczarowaną minę, dopóki nauczyciel – wróżka – nie poleci spojrzeć w lusterko. Gdy dzieci spojrzą w lusterko, zostaną odczarowane.

 

 

CZWARTEK: 15. 04. 21 r.

Zabawa ,,Z jakiej to jest baśni?”- rozpoznawanie charakterystycznych cen baśni. Liczenie elementów na obrazkach i porównywanie ich liczby. Zabawa ruchowa ,,Raz, dwa, trzy, Baba-Jaga patrzy!”

1) DZIWNA CHATKA – zabawy przy piosence.

• Zabawa przy piosence  -  dzieci ustawione są w półkolu.

I zwrotka:                                                                             Dzieci:

Stała w lesie dziwna chatka                                                  przez chwilę stoją na jednej nodze

niezwykle bajkowa                                                               rozkładają ręce na boki, wykonują palcem

bo nie była murowana                                                          wskazującym gest przeczenia,

tylko piernikowa.                                                                  głaszczą się po brzuchu,

                                                                                               opierają ręce na biodrach.

Ref.: Daszek z marcepanu                                                      wykonują rytmiczne półobroty

          a ściany z cukierków

          komin z czekolady,

          a okna z wafelków.

II zwrotka:

Kto w tym domku może mieszkać?                                          przykładają dłonie do policzków,

Chyba Baba – Jaga!                                                                  rozkładają ręce na boki,

Może się poczęstujemy,                                                            głaszczą się po brzuchu,

ale czy wypada?                                                                        Rozkładają ręce na boki.

Ref.: Daszek z marcepanu …                                                       j.w.

III zwrotka:

Nagle drzwi się otworzyły,                                                           zgiętą rękę przesuwają do siebie,

wyszła starsza pani,                                                                       kłaniają się,

zamiast ciastek dała dzieciom                                                       wyciągają ręce przed siebie,

jogurt z malinami.                                                                          głaszczą się po brzuchu.

Ref.: Daszek z marcepanu …                                                         j. w.       

2)JAŚ  I  MAŁGOSIA – wykonanie kukiełki ze skarpety.

Potrzebne materiały: jednokolorowe, niepotrzebne skarpety; kawałki kolorowej włóczki, nożyczki, klej,  igła, nici (według inwencji twórcy), ścinki materiału na ubranie dla postaci kukiełkowej, bądź kolorowej, marszczonej bibułki, flamastry, patyczki szaszłykowe lub zwykły kijek.

Zabawy w teatr inspirowane baśnią ,,Jaś i Małgosia” – na tablicy/podłodze są przypięte/rozłożone ilustracje/obrazki do baśni – Baby – Jagi; krasnoludków; miotły; pierników; pieca; lustra.

Słuchanie krótkiej wersji baśni,  zaprezentowanej przez Rodzica.

Rozmowa na temat baśni.  /  - Co Jaś i Małgosia robili w lesie?  /  Jak wyglądał dom, który zobaczyły dzieci w lesie?  /  Kto mieszkał w domu z piernika?  /  Jak skończył się pobyt dzieci u Baby – Jagi?

Dobieranka - ,,Co nie pasuje?”  /   Dzieci oglądają obrazki umieszczone na tablicy/podłodze. Wskazują te, które nie pasują do baśni ,,Jaś i Małgosia”.

Odtwarzanie przez dzieci scenek   inspirowanych treścią baśni.  /  Dzieci dobierają się w pary i prezentują scenki dotyczące fragmentu baśni. Np..: - Jaś i Małgosia szukają drogi w lesie.   /   -  Jaś i Małgosia znajdują chatkę z piernika.  /  Jaś i Małgosia rozmawiają z Babą – Jagą.  /   Dla wprowadzenia bardziej teatralnego nastroju możemy przygotować scenę, na której dzieci będą występować. Może to być koc rozłożony na podłodze. Przed sceną dzieci ustawiają krzesła i siadają na nich jak w prawdziwym teatrze. Każdą scenkę widzowie nagradzają brawami, a aktorzy się kłaniają. Małgosia.

Wymienienie potrzebnych materiałów do wykonania pracy. / Omówienie sposobu wykonania kukiełki: kawałki wybranej kolorowej włóczki tniemy na dowolną długość. Za pomocą igły
z nicią przyszywamy do górnej części skarpetki (ta czynność powinna być wykonana przez osobę dorosłą). Następnie wypychamy tą górną część skarpety np.: ścinakami jakiegoś materiału lub kawałkami niepotrzebnej bibułki, tworząc głowę kukiełkowej postaci. Kiedy głowa jest gotowa, dziecko maluje na niej oczy, usta, nos wykorzystując w ty celu flamastry. Następnie można wykonać, albo sukienkę lub spódniczkę i bluzkę, używając kawałka wybranego materiału bądź bibułki. Zakładamy gotową część ubrania na skarpetkę mocując szyciem igłą z nicią, albo przyklejając klejem. Można też zamocować  ubranka przywiązują je do skarpetki kawałkami kolorowego sznureczka, włóczki. Kiedy będziemy wypychać górną część skarpetki, w celu otrzymania głowy, to wówczas należy włożyć do jej środka patyk do szaszłyków, lub po prostu kawałek kijka. Posłuży on do swobodnego posługiwania się
z w czasie zabawy gotową kukiełką wykonaną oczywiście własnoręcznie.

3) Zabawy na przydomowym podwórku: ,,Berek ogoniasty” zabawa bieżna. ,,Tropiciele”  zabawa rozwijająca spostrzegawczość.

Zabawa ruchowo-naśladowcza ,,Jestem aktorem”.  Rytmiczne dzielenie słów związanych
z teatrem (na sylaby).

Zabawa plastyczna ,,Projektuję ubrania” (DLA CHĘTNYCH DZIECI).

Zachęcanie do zabaw parateatralnych z wykorzystaniem dostępnych materiałów.

Zabawa mimiczna ,,Wyczarowujemy miny”  - dzieci z lusterkami siadają na dywanie
w dowolnej pozycji. Są zwrócone twarzami w kierunku Nauczyciela/Rodzica, który trzyma czarodziejską różdżkę. Nauczyciel/Rodzic za pomocą różdżki zaczarowuje dzieci, wypowiadając czarodziejskie zaklęcia.np.: ,,Czary – mary, jesteście smutni.”  ,,Czary – mary, chce wam się śmiać”.   /   Dzieci pokazują na swoich buziach wyczarowane różdżką miny. Starają się tak długo zachować zaczarowaną minę, dopóki Nauczyciel/Rodzic – wróżka – nie poleci spojrzeć w lusterko. Gdy dzieci spojrzą w lusterko zostaną odczarowane.

 

 

 

ŚRODA:14. 04. 2021 r.

Zabawa ,,Kamień”. Dzieci wraz z Rodzicem tworzą krąg. Wznoszą się na palce, następnie wykonują przysiad, udając, że podnoszą kamień. Potem wstają i ważą w rękach wyimaginowany kamień. Wdychając powietrze nosem, odchylają rękę do tyłu, jakby przygotowywały się do rzutu. W czasie rzutu wypuszczają powietrze, wymawiając głośno: Uuuu...

Wymawianie samogłosek: a, o, i, u, y, e ciągle, aż braknie tchu, a potem krótko, robiąc przerwy pomiędzy poszczególnymi dźwiękami.

Ćwiczenia dykcyjne – prawidłowe wymawianie zdań dotyczących różnych postaci z baśni.   /   Kot w butach lubił łowić ryby.   /   Śnieżka połknęła kawałek jabłka, które utknęło jej w przełyku.   /   Kopciuszek był bardzo uczynną dziewczynką.   /   Smok Wawelski mieszkał w jamie pod Wawelem.   /   Czerwony ludek to krasnoludki.   /   Straszne straszydło mieszkało w strasznym zamku.

1. KTO JEST WYŻSZY? KTO JEST NIŻSZY? – porównywanie wysokości. 

Rodzic nawiązuje do tematyki tygodnia i pyta dzieci:   - Kto na ogół jest wyższy – król, czy królowa?    /   Czy Calineczka była wysoka?   /   Pokażcie mi,  jacy jesteście wysocy. (Dzieci prostują się i stają na palcach).   /   Pokażcie mi, jacy jesteście niscy. (Dzieci w przysiadzie opuszczają głowy).

Zabawa. /  Dzieci dobierają się parami, stają tyłem do siebie i porównują swój wzrost. Potem rozdzielają się na dwie grupy – każde wyższe dziecko z pary przechodzi do grupy po prawej stronie, a niższe dziecko – do grupy po lewej stronie. Dzieci niższego wzrostu siadają z boku i przyglądają się dzieciom wyższym, które dobierają się w pary i porównują swój wzrost. Niższe dzieci z każdej pary siadają, a wyższe znowu dobierają się w pary i porównują swój wzrost itd. Dochodzimy w końcu do sytuacji, gdy swój wzrost porównuje dwoje najwyższych dzieci. Dzieci wskazują osobę najwyższą i osobę niższą od niej. Potem powtarzamy zabawę, ale w drugą stronę – niższe dzieci z par porównują swój wzrost aż do momentu, gdy zostaje dwoje najniższych dzieci. Wtedy pozostałe osoby pokazują najniższą osobę i osobę wyższą od niej.

2. ĆWICZENIA GIMNASTYCZNE metodą R. Labana.

Wyczucie własnego ciałą – dzieci poruszają się po sali/pokoju w  rytmie instrumentalnej wersji piosenki wybranej według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymują się, wykonują ćwiczenia wskazanych przez Nauczyciela/Rodzica części ciała.:

• Ćwiczą szyję i głowę – wykonują skłony, skręty, krążenia;
• Ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia;
• Ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie;
• Ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie;

Gdy dzieci usłyszą dźwięki muzyki, powracają do swobodnej improwizacji ruchowej.

Wyczucie siły (ciężaru): ,,W lesie”:

• dzieci naśladują rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy;
• naśladują chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wykonują mocne i wolne ruchy;
•  naśladują zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i wolne ruchy.

Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni: ,,Podmuch wiatru”:

• Silny podmuch wiatru powoduje spadanie z drzew żołędzi – dzieci podskakują w górę w szybkim tempie, przechodzą do przysiadu;
• Wiatr unosi z ziemi liście do góry – z przysiadu, dzieci wykonują szybkie przejście do stania;
• Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dzieci poruszają się w różnych kierunkach sali/pokoju na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodzą do leżenia.
• Dzieci w biegu, wyciągają ramiona jak najwyżej i jak najdalej, łapią opadające liście.
• Przeskakują przez stosy liści i ścięte drzewa (po całej sali/pokoju).
• Odpoczywają w różnych pozycjach, zajmując jak najwięcej miejsca – na polanie w słoneczny dzień; jak najmniej miejsca – pod drzewem, gdy pada deszcz.
• Umiejętność współdziałania z grupą: ,,Wirujący łańcuch liści”:   Listki fruwają w powietrzu – dzieci tańczą przy wybranej piosence. Gdy muzyka milknie, tworzą łańcuch z liści – łapią się za ręce, formują duże koło, poruszają się po jego obwodzie krokiem odstawno – dostawnym, przy nagraniu piosenki. Podczas krótkiej przerwy w nagraniu piosenki rozbiegają się po sali/pokoju, by kontynuować indywidualny taniec liści.

3. Spacer po podwórku - zwrócenie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym wiosną.

Ćwiczenia ekspresji językowej pod hasłem ,,Układamy baśń”  - dzieci siadają w kręgu na dywanie i kolejno wypowiadają zdania tak, aby tworzyły logiczną całość. W ten sposób powstaje baśń ułożona przez wszystkie dzieci. Pierwsze zdanie baśni może zacząć Nauczyciel/Rodzic. Np.: Za siedmioma górami, za siedmioma morzami stał zamek, w którym mieszkał smok mieniący się wszystkimi kolorami tęczy ….

 

Zabawa ,,O jakiej baśni rozmawialiśmy?” – jedno dziecko opuszcza na chwilę salę/pokój. W tym czasie pozostałe dzieci umawiają się, o jakiej baśni będą rozmawiać. Po powrocie do sali/pokoju dziecka ma odgadnąć tytuł baśni poprzez zadawanie grupie pytań. Wolno mu tylko tak formułować pytania, aby grupa odpowiadała na nie: tak lub nie. Np.: Czy w tej baśni występuje kot? Czy on chodzi w butach?

Zabawa muzyczno-ruchowa ,,Czarodziejski zamek” – dzieci chodzą przy dźwiękach spokojnej muzyki po całej sali/pokoju, który jest czarodziejskim zamkiem. W zamku oglądają wszystkie piękne obrazy, meble, świeczniki, itp. Gdy muzyka cichnie, nieruchomieją w pozycji,
w jakiej były w momencie przerwania muzyki. Tak zaczarowane trwają do momentu, gdy znów zabrzmi muzyka.

Ćwiczenia ekspresji językowej pod hasłem ,,Układamy baśń”. Dzieci siadają w kręgu na dywanie i kolejno wypowiadają zdania tak, aby tworzyły logiczną całość. W ten sposób powstaje baśń ułożona przez wszystkie dzieci. Pierwsze zdanie baśni może zacząć nauczyciel. Np. Za siedmioma górami, za siedmioma morzami stał zamek, w którym mieszkał smok mieniący się wszystkimi kolorami tęczy...

 

 

 

WTOREK: 13. 04. 2021 r.

1. Ćwiczenia logorytmiczne z wykorzystaniem tekstu „Siała baba  mak”.

Dzieci:Siała baba chodzą rytmicznie po kole, rytmizując tekst, mak, uginają kolana do lekkiego przysiadu i klaszczą jeden raz mocno, wymawiając słowo, nie wiedziała jak, wykonują ruchy tak jak wyżej, a dziad wiedział, drobnymi krokami obracają się wokół własnej osi, z rytmizowaniem tekstu, nie powiedział, a to było rytmizują tekst, poruszając się do tyłu, uginają kolana do lekkiego przysiadu, tak. klaszczą raz i mocno wypowiadają słowo.

2. Rozwiązywanie zagadek:

Chociaż kłopoty z wilkiem miała, wyszła z opresja zdrowa i cała (Czerwony Kapturek).

Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczysz scenę, kurtynę? (teatr).

Jaka to dziewczynka pracowita była, a na wielkim balu bucik zostawiła? (Kopciuszek).

Choć nie są żywe, widzowie im brawa biją, występują w teatrze, chętnie na nie popatrzę. (kukiełki).

3. DZIWNA CHATKA  - rozróżnianie wysokości dźwięków; wysokich, średnich
   i niskich. Nauka na pamięć piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.

• Ćwiczenia muzyczno – ruchowe: dzieci stoją na obwodzie koła. Przy nagraniu melodii w wiolinie wspinają się na palce, unoszą ręce wysoko nad głowę i poruszają się
  w prawą stronę zgodnie z rytmem. W czasie melodii granej w średnim rejestrze – maszerują z rękami skrzyżowanymi przed sobą (dłonie podtrzymują łokcie). Kiedy zabrzmi melodia w basie, dzieci chodzą po kole w przysiadzie. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, z różną zmianą rejestru melodii.
• Słuchanie piosenki pt. ,,Dziwna chatka” – (sł. A. Wacławski; muz. T. Dorogusz – Doroszkiewicz, P. Mazurek, Z. Seroka).

https://soundcloud.com/user-956760406/13-dziwna-chatka-s-a-wac-awski

 

DZIWNA CHATKA

Stała w lesie dziwna chatka,

Niezwykle bajkowa,

Bo nie była murowana tylko piernikowa.

Ref. Daszek z marcepanu,

A ściany z cukierków,

Komin z czekolady

A okna z wafelków.

2.Kto w tym domku może mieszkać?

Chyba Baba JAGA

Może się poczęstujemy, ale czy wypada?

3.Nagle drzwi się otworzyły

Wyszła starsza pani.

Zamiast ciastek dała dzieciom

Jogurt z malinami.

 

Rozmowa na temat piosenki: - Jak wyglądała chatka?   /   - Kto według baśni mieszkał w takiej chatce?  /  Kto mieszkał w chatce w tej piosence?

4. ŚNIEŻKA – malowanie wybranego fragmentu baśni.

• Słuchanie fragmentu baśni opowiadanego przez Nauczyciela/Rodzica (np.: o tym, jak zła macocha rozmawia z lustrem; jak Śnieżka gospodaruje w domku krasnoludków). Nauczyciel/Rodzic, opowiadając, nie wymienia imienia Śnieżka.
• Odgadywanie tytułu baśni.
• Układanie ilustracji do baśni ,,Śnieżka” według kolejności.
• Wspólne opowiadanie baśni fragmentami.
• Określanie cech bohaterów baśni – Nauczyciel/Rodzic pyta, np.:  Jaka była Śnieżka? (Macocha)?   /   Jakie były krasnoludki?   

Śnieżka – dobra, miła….

Krasnoludki – pracowite, wesołe…

Macocha – zła, zazdrosna…

• Malowanie wybranego fragmentu baśni. Po wyschnięciu dzieci je omawiają.

5. Obserwowanie panującej pogody w trakcie pobytu na podwórku – próby określania składników pogody: wiatr, chmury, słonecznie, pogodnie, ciepło, zimno, itp.
6. Ćwiczenia dykcyjne. Prawidłowe wymawianie zdań dotyczących różnych postaci
   z baśni. Kot w butach lubił łowić ryby. Śnieżka połknęła kawałek jabłka, które utknęło jej w przełyku. Kopciuszek był bardzo uczynną dziewczynką. Smok Wawelski mieszkał w jamie pod Wawelem. Czerwony ludek to krasnoludki. Straszne straszydło mieszkało w strasznym zamku.

Zabawa rozwijająca spostrzegawczość ,,Korona króla” – (potrzebna plastikowa lub kartonowa korona) jedno dziecko odchodzi na bok. W tym czasie nauczyciel/Rodzic
z pozostałymi dziećmi chowa plastikową koronę w różnych miejscach sali/pokoju. Zadaniem dziecka jest ją odnaleźć. Dzieci pomagają szukającemu, mówiąc: ,,Ciepło, ciepło” – kiedy się do niej zbliża, lub ,,Zimno, zimno”, kiedy się od niej oddala. Po zalezieniu korony dziecko zakłada ją na głowę i siada na tronie, a dzieci przechodzą wokół niego, kłaniają się, machają do niego ręką i powtarzają rymowankę: ,,Siedzi król na tronie w srebrzystej koronie.   Pięknie go witamy i ładnie się kłaniamy”. / Król wybiera dziecko, które  będzie szukało korony, a sam razem z dziećmi ponownie ją chowa.

Zabawa słuchowa ,,Echo” – dzieci dobierają się w pary. Stają w odległości około metra od siebie. jedno z dzieci jest nadawcą, drugie – odbiorcą. Nadawca wydaje z siebie różne dźwięki: krótkie, długie, niskie, wysokie… Jego partner stara się powtórzyć je możliwie jak najdokładniej. Co jakiś czas partnerzy zamieniają się rolami.

 

 

 

PONIEDZIAŁEK: 12. 04. 2021 r.

I. Zabawa dramowa Rozmowa kwiatów i owadów.  Rodzic układa przed dziećmi sylwety – kwiatów i owadów. Chętne dzieci wybierają sobie sylwetę kwiatu lub owada, nazywają ją i przedstawiają rozmowę między sylwetami.

 Budowanie zamków z klocków. Po zbudowaniu zamków dzieci określają, kto może mieszkać w ich budowlach.

II.1)JESTEŚMY W TEATRZE: ,,Makówkowy teatrzyk” - inscenizowanie wiersza H. Bechlerowej z wykorzystaniem sylwet postaci.

• Oglądanie zdjęcia przedstawiającego dzieci występujące na scenie. • Odpowiadanie na pytania: – Gdzie występują aktorzy? – Kto w teatrze przygotowuje dekoracje zwane scenografią? − Gdzie siedzą widzowie? − Co muszą mieć widzowie, żeby mogli wejść na widownię? − Gdzie kupują bilety? – Jak powinniście zachowywać się w teatrze? – Za jakie postacie są przebrane dzieci?

2) ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH:

Dzieci stoją w parach, w niewielkiej odległości od siebie. Podają sobie piłkę, rzucając, turlając, popychając stopą. • Dzieci stoją, odwrócone plecami do siebie, z szeroko rozstawionymi nogami. Podają sobie piłkę najpierw nad głową, a potem – między nogami. • Stoją w parach, zwrócone przodem do siebie, piłkę wkładają między brzuchy. Poruszają się do przodu, obracają wokół własnej osi tak, aby piłka nie spadła na podłogę. • Leżą przodem, naprzeciwko siebie, w wyciągniętych rękach trzymają piłki. Unoszą piłki lekko do góry (łokcie nie dotykają podłoża, nogi przylegają do podłogi). • Jedno dziecko z pary toczy piłkę, popychając ją nogą, drugie turla się za piłką. Potem następuje zmiana ról. • Rodzic  odbija piłkę wysoko. Dzieci podskakują obunóż wysoko. Gdy odbija piłkę nisko, dzieci podskakują nisko. • Dzieci maszerują parami po obwodzie koła, wrzucają piłki do kosza.

3) Zabawy na świeżym powietrzu: • Zabawa orientacyjno-porządkowa ,,Pory roku”.   / Dzieci biegają swobodnie po wyznaczonym terenie podwórka. Na hasło dotyczące danej pory roku wykonują ruchy naśladujące: • wiosna – wąchanie kwiatków (ćwiczenia oddechowe: wdech nosem, wydech ustami), • lato – pływanie w morzu, • jesień – zbieranie kasztanów i grzybów, • zima – jazdę na nartach. • Zabawa ruchowa ,,Kukiełki i pacynki”.  Rodzic przypomina, jaka jest różnica między kukiełkami a pacynkami. Dzieci biegają swobodnie w wyznaczonym miejscu ogrodu. Na hasło ,,Kukiełki” – wykonują ciałem kanciaste ruchy na sztywnych nogach. Na hasło ,,Pacynki” wykonują miękkie ruchy całym ciałem, swobodnie machają rękami.

III.Ćwiczenia emisyjne.   /    Rodzic  tłumaczy dzieciom, jak ważne jest głośne i wyraźne wybrzmiewanie słów przez aktorów na scenie. Zaprasza je do ćwiczeń, jakie wykonują aktorzy, aby głośno i wyraźnie wypowiadać swoje role. Dzieci stają w lekkim rozkroku, unoszą ręce do góry, wykonując wdech, a na wydechu powoli wypuszczają powietrze, jednocześnie wypowiadając głośno i wyraźnie, długo, samogłoski: a, o, i, e, u, y (każdą z nich osobno) (Przed rozpoczęciem ćwiczeń warto podać dzieciom chusteczki jednorazowe i poprosić o wydmuchanie nosa, aby umożliwić prawidłowe wykonywanie ćwiczeń).

Zabawa ,,Hop”/ Dzieci rozbiegają się po sali. Na hasło rodzica: Biegiem! zaczynają biec w miejscu (przebieranie nogami i rękami musi być bardzo szybkie). Na następne hasło: Hop! – skaczą przez wyimaginowaną przeszkodę, krzycząc przy tym Hop!

IV.Ćwiczenia logopedyczne ,,Słodkie usta”.   /  (Przed przystąpieniem do tego ćwiczenia Rodzic upewnia się, czy dzieci nie są uczulone na miód.)  /  Dla każdego dziecka: łyżeczka jednorazowa, miód, chusteczka, lusterko. Rodzic daje każdemu dziecku lusterko. Smaruje chętnym dzieciom górną wargę miodem i prosi, aby oblizały się jak Kubuś Puchatek, starając się jak najdalej sięgnąć językiem w stronę nosa. Po zakończeniu ćwiczenia dzieci wycierają usta chusteczką i myją twarze.

09.04.2021 (piątek)

Temat dnia: RODZICE I ICH DZIECI

Cele:

• rozwijanie mowy i logicznego myślenia,
• odszyfrowywanie ukrytych wyrazów – nazw zwierząt z wiejskiego podwórka,

Przebieg:

1. Zabawa ruchowo-naśladowcza ,,Zapraszam jako…:

• dziecko siedzi na krzesełku. Obok jest wolne krzesło, a naprzeciwko siedzi rodzic. Dziecko mówi: Miejsce po mojej prawej stronie jest wolne. Zapraszam mamę/tatę jako …kurkę. Zaproszony rodzic idzie w kierunku wolnego miejsca, naśladując ruchy kury. Następnie rodzic mówi: Miejsce naprzeciwko jest wolne. Zapraszam (imię dziecka) jako…. krówkę, itp.

2. RODZICE I ICH DZIECI – zabawa dydaktyczna:

• rodzic układa przed dzieckiem obrazki (porozcinanie z karty pracy) przedstawiające zwierzęta dorosłe i ich dzieci. Wspólnie omawiają różnice w wyglądzie i zachowaniu młodych i ich rodziców; prawidłowo nazywa mamę, tatę i dziecko. Np. klacz, koń, źrebię; maciora, wieprz, prosię; gęś, gąsior, gąsięta; kaczka, kaczor, kaczęta. Następnie segreguje obrazki zwierząt do dwóch pętli ułożonych z wstążek lub do dwóch miseczek. Do pętli czerwonej lub miseczki wkłada obrazki, które przedstawiają zwierzęce dzieci, a do szarfy zielonej lub miseczki – obrazki ich rodziców. Potem dziecko segreguje do dwóch pętli lub miseczek obrazki zwierząt, biorąc pod uwagę liczbę ich nóg; w jednej pętli lub miseczce układa zwierzęta, które poruszają się na dwóch nogach, a w drugiej – zwierzęta poruszające się na czterech nogach. Przelicza, których obrazków jest więcej.
• Wypowiada się na temat domów zwierząt wymienionych przez rodzica. Np. pies – buda; pszczoła – ul; koń – stajnia; krowa – obora; świnka – chlewik; kura – kurnik.
• Zabawa ,,Co nam dają zwierzęta?” – na stole Rodzic umieszcza obrazki wycięte z karty pracy przedstawiające zwierzęta oraz obrazy: jajka, mięso, wełna, mleko. Dziecko próbuje ułożyć w odpowiednie pary obrazki zwierząt i to co nam dają.

3. ZESTAW ZABAW RUCHOWYCH – rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej.

• Zabawa orientacyjno – porządkowa ,,Przestraszone kurczątka” – dziecko kurczątko swobodnie porusza się w różnych kierunkach pokoju. Na hasło: - Uwaga - Kot! ucieka do kurnika (wyznaczone miejsce), wydając odgłosy pi, pi, pi. Hasło: - Nie ma kota! Jest hasłem do ponownego ruchu.
• Ćwiczenia dużych grup mięśniowych ,,Kaczuszki szukają ziarenek” – dziecko – kaczuszka chodzi po pokoju małymi kroczkami, kołysząc się na boki, co pewien czas wykonuje skłony w przód – zbiera ziarenka i prostuje się.
• Ćwiczenia tułowia – skłony ,,Kogut zasypia” – dziecko w siadzie klęcznym wykonuje skłon tułowia w dół z dotknięciem głową kolan – kogut chowa głowę w piórka. Potem powoli prostuje się i ustawia głowę prosto.
• Ćwiczenia równowagi ,,Na grzędzie” – dziecko – kurka – przechodzi stawiając nogę za noga na sznurku, w taki sposób, aby z niego nie spaść.
• Zabawa uspokajająca ,,Na podwórku” – dziecko maszeruje po obwodzie koła z rytmicznym klaskaniem i powtarzaniem rymowanki: ,,Na podwórku jest wesoło, wiele zwierząt chodzi w koło. Ko, ko, ko,  kwa, kwa, kwa niech zabawa dalej trwa.

4. Ćwiczenia grafomotoryczne ,,Kaczka” (karta pracy).
5. Budowanie z klocków wiejskiego podwórka:

• Wykorzystując klocki dziecko buduje wiejskie podwórko (można wykorzystać zwierzątka – figurki).

 

NA PODSUMOWANIE TEMATU O WIEJSKIEJ ZAGRODZIE PROPONUJĘ FILM EDUKACYJNY DLA DZIECI – Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi.

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

08.04.2021 (czwartek)

Temat dnia: U NAS NA PODWÓRKU

 

Cele:

• rozwijanie umiejętności śpiewania piosenki i reagowania ruchem na sygnały muzyczne,
• rozwijanie sprawności manualnej (technicznej), usprawnianie motoryki małej,

Przebieg:

1. Zabawa inhibicyjno-incytacyjna „Staraj się dotknąć”:

• dziecko porusza się podskokami po pokoju. Kiedy rodzic wymieni nazwę jakiegoś przedmiotu, np. krzesło, ściana, stolik, zabawka, podłoga, szafka, jak najszybciej musi go dotknąć.

2. ,,U NAS NA PODWÓRKU”  - nauka II zwrotki piosenki.
3. Ćwiczenia emisyjne – „Jak zwierzątka”:

• dziecko naśladuje, na melodię piosenki, głosy różnych zwierzątek mieszkających w zagrodzie wiejskiej, np. ko, ko, kwa, kwa, mu, mu, be, be.

4. Zabawa „Co robią zwierzątka?”:

• rodzic zadaje pytania, a dzieci odpowiadają słowami piosenki: Co robi kogut? – pieje; Co robi kurka? – gdacze; Co robi gąska? – gęga; Co robi kaczka? – kwacze itd.

5. Nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu. Próby śpiewu indywidualnego.
6. Instrumentacja piosenki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych:

• Dziecko dowolnym instrumentem (grzechotka, dwie kredki, łyżeczki, itp.) gra podczas refrenu na słowa odgłosów zwierząt.

7. ZWERZĘTA Z WIEJSKIEJ ZAGRODY -  lepienie z plasteliny figurek zwierząt z wiejskiego podwórka.
8. Zabawa słuchowo – ruchowa ,,Kwoka i kurczęta”:

• Dziecko ustawia się za rodzicem i naśladuje kurczątko. Rodzic – kwoka porusza się do przodu i gdacze a dziecko – kurczątko naśladuje kroki swojej mamy kwoki wymawiając: pi, pi, pi.

9. Ćwiczenie analizy i syntezy słuchowej ,,Poznajemy zwierzątka”:

• dziecko losuje obrazek zwierzątka, które można spotkać na wiejskim podwórku, dzielą ich nazwy na sylaby; różnicują głoski – pierwszą i ostatnią.

10. Ćwiczenia logopedyczne ,,Koty i myszy”:

• ,,Śniadanie” – dziecko jest myszką a rodzic kotkiem. Wszyscy jedzą śniadanie: kotek pije mleko (rodzic wykonuje ruchy językiem do przodu i do tyłu), a myszka gryzie ser (dziecko wykonuje ruchy dolną wargą i górną wargą). Potem kotek naśladują myszkę, a myszka – kotka. Po śniadaniu wszystkie zwierzątka oblizują się dokładnie (wykonują okrężne ruchy językiem po wargach w prawą i w lewą stronę.
• Śpiewanie – najedzone zwierzątka wesoło sobie podśpiewują – myszka: pii… piii… piiii …., a kotek: miauu… miauuu… miauuu…
• Liczenie – dziecko siedzi na podłodze. Rodzic pokazuje obrazki – myszek i kotków. Dzieci klaszczą tyle razy, ile zwierząt jest na danym obrazku.
• Kołysanka – myszka śpiewa kotkowi na dobranoc: Aaa, kotki dwa … kotek dołącza się do piosenki.

11. Zabawa ,,Wszystko zwierzę, co ma pierze”:

• Rodzic zaczyna zabawę słowami: Wszystko zwierzę, co ma pierze, po których wymienia nazwy różnych zwierząt. Każdorazowo, wypowiadając nazwę, rozpościera ręce niczym ptak skrzydła. Dziecko wsłuchuje się uważnie w słowa Rodzica i rozpościera ręce tylko wtedy, gdy usłyszy nazwę ptaka. Jeśli jednak ulegnie sugestii i uniesie ręce w nieodpowiednim momencie, daje fant, który po zakończeni zabawy musi wykupić, spełniając określone zadanie.

07.04.2021 (środa)

Temat dnia: ZABAWY MATEMATYCZNE

Cele:

-        rozwijanie umiejętności szeregowania w zabawach matematycznych,

-        rozwijanie sprawności fizycznej,

Przebieg:

1)      Ćwiczenie spostrzegawczości ,,Kotki i motyl”

·         Rodzic odsłania arkusz papieru, na którym narysowany jest jeden kot idący w lewą stronę, jeden kot idący w prawą stronę i motyl – na wprost. Zadaniem dziecka jest określenie, w które strony poruszają się koty, a w którą stronę – motyl i zaznaczenie kierunku poprzez narysowanie flamastrem odpowiednich strzałek.

2)      Zabawa ,,W prawo czy w lewo?”

·         Rodzic układa przed dzieckiem sylwety zwierzątek skierowanych w prawą lub lewą stronę. Zadaniem dzieci jest ułożenie z lewej strony zwierząt, które poruszają się w lewą, a prawej tych, które poruszają się w prawo. Dziecko przelicza zwierzęta w każdej grupie, układa pod nimi taką liczbę klocków, aby zgadzała się z liczbą z liczbą zwierząt w danej grupie. Określa, których zwierząt jest więcej.

Ćwiczenie graficzne ,,W którą stronę?”.

·         Karta pracy wysłana na pocztę elektroniczną,

 

3)      UKŁADAMY PRZEDMIOTY WEDŁUG OKREŚLONYCH CECH – rozwijanie umiejętności szeregowania w zabawach matematycznych.

·         Szeregowanie według wielkości: Rodzic przygotowuje kilka grup zabawek, np.: piłek, lalek, misiów (w każdej po pięć sztuk), różniących się wielkością. Dziecko ustawia lalki, misie, piłki od najmniejszej do największej. Liczą zabawki w każdej grupie.

·         Szeregowanie według długości: Rodzic przygotowuje sznurki różniące się znacznie długością. Dziecko samodzielnie lub z pomocą Rodzica, porównują ich długości poprzez przykładanie do siebie. Potem układa je od najkrótszego sznurka do najdłuższego.

·         Szeregowanie według szerokości: Rodzic przygotowuje sylwety kubków różnej szerokości. Dzieci oglądają je i ustawiają od najwęższego kubka do najszerszego.

 

4)      Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza J. Porazińskiej ,,Wiejska muzyka”.

Kaczka kwacze, kracze wrona, a gęś gęga przestraszona. Koza meczy, owca beczy, a na płocie sroka skrzeczy. Wróbel ćwierka, dzięcioł stuka, a kukułka w lesie kuka.   ·         naśladowanie poszczególnych zwierząt występujących w wierszyku z pokazywaniem ilustracji,

 

5)      ZESTAW ZABAW RUCHOWYCH  - rozwijanie sprawności fizycznej wg W. Sherborne:

·         Poznawanie własnego ciała: chodzenie na sztywnych nogach; / w siadzie, uderzanie o podłogę całą stopą, na przemian: szybko
i wolno; /  naśladowanie min pokazywanych przez Rodzica.

·         Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu: dziecko ucieka, skacząc obunóż, a rodzic je goni, też skacząc obunóż; / dziecko leży tyłem, a rodzic obchodzi je na czworakach i potem zmiana.

·         Nawiązanie kontaktu z partnerem: dziecko leży tyłem, a rodzic ciągnie je za przeguby rąk;  / ćwiczenia przeciwko: dziecko w siadzie podpartym, w rozkroku, a rodzic stara się je przesunąć.

 

·         Ćwiczenia kreatywne: dziecko naśladuje chód robotów; / tańczą przy nagraniu skocznej melodii z paskami kolorowej bibuły lub wstążki.

 

06.04.2021 (wtorek)

Temat dnia: WIEJSKA MUZYKA

 

Cele:

-        rozwijanie umiejętności śpiewania piosenki i reagowania ruchem na sygnały muzyczne,

-        rozwijanie sprawności manualnych – chwyt pęsetkowy,

Przebieg:

1)      Zabawa rozwijająca zmysły ,,Wiejskie podwórko”:

Zagadki dla dzieci: (pomoce potrzebne do rozwiązania zagadek: obrazki lub zdjęcia zwierząt). Dzieci, po podaniu rozwiązania zagadki, wskazują odpowiednie zdjęcie lub obrazek).

1) pasie się na łące i długo przeżuwa, mówi: mu, mu, mu i … się nazywa (krowa). 

2) Mruczy, miauczy, prycha, czasem pije mleko, czasem myszy szuka. (kot).  

3) Chodzi po podwórku i grzebie łapkami. Kiedy zniesie jajko – ko, ko, ko się chwali. (kura).

4) Małe, żółte kuleczki – dzieci kokoszeczki. (kurczątka). 

5) Chodzi po podwórku, kukuryku - woła. Ma wspaniały ogon – to jego ozdoba. (kogut).

2)      ,,U NAS NA PODWÓRKU”  - nauka piosenki fragmentami, metodą ze słuchu.

https://www.youtube.com/watch?v=R2PX4tFSz7k

3)      ŁACIATA KRÓWKA – wydzieranka z papieru nieregularnych kształtów (przyklejanie małych kawałków czarnego papieru na krowę jako łaty).

 

Oczywiście zachęcamy Was do spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu!

PIĄTEK: 02.04.2021 r.

Zabawa ruchowa rozwijająca szybką reakcję na sygnał ,,Kurczątka i jastrząb” – dzieci – kurczątka poruszają się swobodnie po Sali/pokoju. Na hasło: Uwaga, jastrząb! Jak najszybciej uciekają na wyznaczone miejsce, gdzie są bezpieczne.

Przypomnienie zwyczaju panującego w wielu krajach – wręczanie prezentów z okazji Wielkanocy. /  Określanie, co dzieci chciałyby dostać od wielkanocnego zajączka. / Oglądanie obrazków.  /  Omawianie kolejnych obrazków.  /   Opowiadanie całej historyjki.  /  Próby nadawania historyjce tytułu. (załącznik na stronie mailowej grupy ,,Pszczółki”).

„Przygoda zajączka” – historyjka obrazkowa .

Dziecko opisuje poszczególne obrazki z zachowaniem kolejności .Np: Wielkanocny zajączek maluje jajka farbami razem ze swoja siostrą. Wkłada wszystkie na taczkę , prowadzi przed sobą taczkę. Na taczce jest pełno kolorowych pisanek. Taczka zahacza o wystający kamień
i przewraca się. Zajączek trzyma się za głowę. Z taczki wypadły i poturlały się po ziemi pisanki. Część z nich pękła. Z pisanek wykluły się piękne żółciutkie pisklaki. Zajączek jest zmartwiony...Wymyśl zakończenie historyjki obrazkowej:)

„Wyścig z pisankami” – zabawa ruchowa. Dziecko ma na łyżce piłeczkę (jajko). Zadaniem dziecka jest dobiec do wyznaczonego miejsca i wrócić, podać łyżkę z piłeczką następnemu uczestnikowi zabawy(możecie bawić się z mama, tata lub rodzeństwem). Wygrywa ten, który pokona ja trasę pierwszy, nie upuszczając piłki. Będą potrzebne: łyżki, piłeczki pingpongowe, bębenek.

„Wielkanocny zając” – praca plastyczna. Będą Wam potrzebne: rolka, klej, nożyczki, papier kolorowy, bloki kolorowe mogą być również farby. Domalujcie oczka i wąsy, usta. Powodzenia! – DLA CHĘTNYCH DZIECI.

1)      ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH  z wykorzystaniem metody
W. Sherborne):

Rozwijanie świadomości własnego ciała:

• ,,Wirujący bączek” – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
• ,,Chowamy się” – w siadzie przyciągają kolana, chowają głowy; rozprostowują  się do pozycji leżącej;
• ,,Gorąca podłoga” – biegają z wysokim podnoszeniem kolan.
• ,,NA szczudłach” – chodzą na sztywnych nogach.
• ,,Ugniatamy podłogę” – w leżeniu na plecach wciskają w podłogę wszystkie części ciała.

Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu:

• ,,Przez tunel” -  dzieci ustawiają się jedno za drugim w rozkroku, tworząc tunel między nogami. Ostatnie dziecko przemieszcza się na czworakach pomiędzy nogami dzieci do przodu i staje jako pierwsze, następnie robi tak drugie dziecko, itp.
• Ustawienie jak wyżej, ostatnie dziecko przemieszcza się ślizgiem na plecach pomiędzy nogami do przodu i staje jako pierwsze, itd.
• ,,Pogoń na kolanach” – dzieci dobierają się parami, jedno ucieka na kolanach,
  a drugie je goni. Przy powtórzeniu zabawy następuje zmiana ról.
• ,,Prowadzimy niewidomego” – jedno dziecko zamyka oczy, drugie staje twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a on mu się poddaje. Potem zamieniają się rolami.
• ,,Przekładamy naleśnik” – jedno dziecko przylega w leżeniu na brzuchu do podłoża, partner próbuje przewrócić je na dugą stronę; potem zamieniają się miejscami.
• ,,Wstajemy razem”- dzieci siedzą tyłem do siebie, złączone plecami, próbują wstać, nie odrywając się od siebie.
• 3) Spacer po podwórku – samodzielne nakładanie ubrań wierzchnich oraz butów.

Rozwiązywanie zagadek B. Szelągowskiej - 1) W wielkanocnym koszyku leżeć będą sobie. Zanim je tam włożę, ślicznie je ozdobię. (pisanki).  /  2) Święta! Święta nadeszły! Wstawajmy! Już rano! Podzielimy się jajeczkiem, bo dziś przecież …(Wielkanoc).  /  3) Tyle w koszyku leży pisanek! A pośrodku nich słodki, cukrowy … (baranek).

 

Gra liczbowa ,,Kostką rzucamy – pisanki zbieramy” – Nauczyciel/Rodzic rozkłada na dywanie, w rzędzie, powycinane z kartonu kolorowe pisanki i sylwety białych jajeczek. Dzieci kolejno rzucają kostką do gry. Liczą oczka; zbierają tyle jajek, ile wskazuje liczba wyrzuconych oczek, i układają je na końcu rzędu pisanek. Jeśli wśród zebranych pisanek znajduje się białe jajko, dzieci je zatrzymują. Zabawa trwa tak długo, aż na dywanie zostaną tylko jajka kolorowe. Na zakończenie dzieci liczą zebrane białe jajka. Dziecko, które zebrało ich najwięcej, wygrywa.

CZWARTEK: 01.04.2021 r.

Zabawa badawcza ,,Jak jest zbudowane jajko?”- potrzebne pomoce: miseczka, jajko surowe i ugotowane; Nauczyciel/Rodzic rozbija jajko, dzieci oglądają jego zawartość. Nazywają poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko. Nauczyciel/Rodzic zwraca uwagę na zarodek i wyjaśnia dzieciom, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki. Ponadto Nauczyciel/Rodzic zwraca uwagę dzieci, aby porównały wygląd białka i żółtka zarówno w jajku surowym, jak i gotowanym.  Rozmowa na temat ,,Do czego wykorzystujemy jajka?”: - dzieci podają propozycje potraw, których składnikiem są jajka.

NASZE PISANKI –  ozdabianie jajek według inwencji twórczej dzieci.

• Zapoznanie z pisankami.  /  Wymienianie przez dzieci wzorów, jakie znalazły się na pisankach przygotowanych przez Nauczyciela/Rodzica (ułożonych w szeregu). Liczenie pisanek; opisywanie wzorów na pisankach, o które zapyta Nauczyciel/Rodzic. Np.: Co znajduje się na trzeciej pisance? …piątej … dziewiątej. Na której pisance znajdują się kreski? … drobne kwiaty … dużo kropek.
• Oglądanie drewnianych pisanek przyniesionych przez dzieci i Nauczyciela/Rodzica; zwrócenie uwagi na ich kolorystykę, wzornictwo, elementy najczęściej się powtarzające.
• Wykonywanie pisanek różnymi technikami, według wyboru dzieci.
• Nauczyciel/Rodzic proponuje cztery techniki wykonania pisanek przy różnych stolikach. Dzieci wybierają tę, która im się najbardziej podoba.; ozdabiają w domu jajka ugotowane na twardo.   /   - Przyklejają na jajku drobne kawałeczki kolorowej bibułki według własnych pomysłów;  /  Przyklejają na jajku rozpłaszczone kuleczki
  i wałeczki kolorowej plasteliny;  /  Przyklejają na jajku małe obrazki wycięte
  z kolorowych czasopism, oklejają puste miejsca kolorowym papierem. /  Przyklejają na jajku sznureczki powstałe przez zwinięcie pasków kolorowej bibułki.
• Samodzielne działania dzieci; oglądanie powstałych pisanek; porównywanie ich wyglądu; zwrócenie uwagi na estetykę ich wykonania. Prezentowanie prac: ułożenie pisanek na tacce z gałązkami bukszpanu.

 

3) Spacer w pobliżu podwórka domowego , przyglądanie się zmianom zachodzącym
w przyrodzie.

Zabawa rytmiczna z rymowanką „Pisanki” – dzieci powtarzają za Nauczycielem/Rodzicem, rymowankę, rytmicznie przy tym klaszcząc:   Pisanki, pisanki,   jajka malowane,   nie byłoby Wielkanocy   bez barwnych pisanek

 

Zabawa słuchowa ,,Zagubione kurczątko” – dzieci siedzą w różnych miejscach Sali/pokoju
i zasłaniają sobie usta dłońmi. Jedno z nich – kurka – wychodzi ze Sali/pokoju. Nauczyciel/Rodzic wskazuje ręką dziecko, które jest zagubionym kurczątkiem. Kiedy odgadujący wejdzie do Sali/pokoju, kurczątko zaczyna po cichu wydawać dźwięk: pi, pi, pi, pi …Kurka chodzi między dziećmi i stara się odszukać swoje zagubione kurczątko.

 

ŚRODA – 31.03.2021

Zabawa ,,Gdzie były schowane pisanki?” – Nauczyciel/Rodzic pokazuje dzieciom kartonowe kolorowe pisanki (ma ich tyle, ile jest dzieci). Dzieci oglądają je, a potem się odwracają. Nauczyciel/Rodzic chowa pisanki w różnych miejscach sali/pokoju. Dzieci szukają pisanek. Kto znajdzie jedną pisankę, siada z nią w kole. Potem dzieci kolejno określają, gdzie znalazły swoje pisanki.

1)      LICZYMY KURCZĄTKA -  rozwijanie umiejętności liczenia z wykorzystaniem papierowych kurczątek (4 l).

Dzieci wycinają koła z obrazkami kurczątek (załącznik w karcie pracy).

• Nauczyciel/Rodzic prosi dzieci, żeby położyły przed sobą koło z jednym kurczątkiem
i opowiedziały, jak wygląda kurczątko i co robi. Potem – żeby dołożyły koło z dwoma obrazkami kurczątek. − Pokażcie na jednej ręce tyle palców, ile macie kurczątek w jednym kole. Potem pokażcie na drugiej ręce tyle palców, ile macie kurczątek w drugim kole. Jeden
i dwa to ile razem?

• Nauczyciel/Rodzic prosi dzieci, żeby dołożyły teraz koło z trzema kurczątkami. Pyta:
− O ile więcej jest kurczątek w drugim kole niż w pierwszym? − O ile więcej jest kurczątek
w trzecim kole niż w drugim? − A ile to jest o jeden więcej od trzech? Połóżcie obok trzeciego koła koło z odpowiednią liczbą kurczątek. Policzcie kurczątka. − Czy cztery jest
o jeden większe od trzech? Pokażcie na palcach. − Koło z iloma kurczątkami powinniście położyć jako następne? − Policzcie w nim kurczątka. Czy pięć jest o jeden większe od czterech? Pokażcie na palcach.

• Nauczyciel/Rodzic prosi dzieci, żeby położyły przed sobą koło z pięcioma kurczątkami. Dzieci kładą odpowiednie koło i głośno liczą kurczątka. Potem prosi dzieci, żeby obok koła położyły drugie koło, w którym liczba kurczątek jest o jeden mniejsza. Dzieci kładą odpowiednie koło i głośno liczą kurczątka. Itd. Potem dzieci przyklejają koła z kurczątkami na kartce według malejącej liczby kurczątek. Liczą kurczątka w kolejnych kołach.

 

Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i na odejmowanie w zakresie 8 (5l.)

 Rozwiązywanie zadań tekstowych metodą symulacji. Pomoce: liczmany – np.: drewniane lub papierowe pisanki; koszyczek.

Zadanie 1:

W koszyczku były 4 pisanki. Mama dołożyła jeszcze 4 pisanki. Ile jest teraz pisanek
w koszyczku?

Dzieci biorą 4 liczmany, kładą je przed sobą. Potem dokładają 4 liczmany. Liczą wszystkie liczmany i udzielają odpowiedzi na pytanie.

Zadanie 2:

Lenka miała 8 pisanek. 5 pisanek dała babci i dziadkowi. Ile pisanek jej zostało?

Dzieci układają przed sobą 8 liczmanów. Potem odsuwają 5 liczmanów. Liczą pozostałe liczmany i układają je, odpowiadają na pytanie. 8– 5 = 3

 

3) Spacer w okolicy  podwórka – obserwowanie wiosennych kwiatów i podawanie ich nazw np.: stokrotka, krokus, itd….

WTOREK: 30. 03. 2021 r.

Zabawa orientacyjno – porządkowa ,,Pi, pi, pi.” – dzieci biegają swobodnie po sali/pokoju. Na sygnał Nauczyciela/Rodzica – uderzenie tamburyna i hasło: jeden, dwa lub trzy dzieci dobierają się w odpowiednio liczny zespół i biegają razem, trzymając się za ręce. Gdy dobiorą się w zespół składający się z trojga dzieci, wyliczają: Jeden, dwa,  trzy, kurczakiem będziesz ty. Wskazane dziecko wchodzi do środka kręgu utworzonego przez pozostałą dwójkę dzieci, podskakuje obunóż, wymawiając sylaby: pi, pi, pi…

• Zabawa przy piosence: I zwrotka: dzieci – baranki – chodzą na czworakach po sali/pokoju, naśladując zgodnie z tekstem głos dzwoniącego dzwoneczka: dzyń, dzyń, dzyń.  /   Refren: dzieci stoją i wraz z Nauczycielem/Rodzicem rytmicznie klaszczą  /  II zwrotka: dzieci dobierają się w pary i tańczą w kółeczkach. Od słowa – Hop – podskakują w parach, obunóż, w miejscu.

 

I.                   W wielkanocny poranek

dzwoni dzwonkiem baranek.

Dzyń, dzyń, dzyń, dzyń, dzyń, dzyń,

dzwoni dzwonkiem baranek.

 

Ref.: Wielkanocne kotki,

robiąc miny słodkie,

już wyjrzały z pączka,

siedzą na gałązkach.

Kiedy będzie Wielkanoc,

wierzbę pytają.

 

II.                A kurczątka z zającem

podskakują na łące.

Hop, hop, hop, hop, hop, hop,

podskakują na łące.

 

Ref.: Wielkanocne kotki..

 

1)      WIELKANOCNY PORANEK – ilustrowanie muzyki klasycznej ruchem do utworu M.  Musorgskiego ,,Taniec kurcząt w skorupkach”.

Zabawa przy fragmencie muzyki poważnej - ,,Kurczątka i kury” ( przy nagraniu utworu M. Musorgskiego - ,,Taniec kurcząt w skorupkach”) M. Musorgski – ("Taniec kurcząt w skorupkach" (z "Obrazków z wystawy") YouTube )

– Nauczyciel/Rodzic dzieli dzieci na dwie grupy. Pierwsza to – kury, które poruszają się przy muzyce, kołysząc się na boki i mówiąc: ko, ko, ko … Za nimi drobnymi kroczkami biegną dzieci z drugiej grupy – kurczaczki, wołając: pi, pi, pi… W pewnej chwili – kury – zatrzymują się, nasłuchują, machają rękami – skrzydłami. Zbliża się niebezpieczeństwo – kurczątka  - przykucają za kurami i tulą się do siebie. Kiedy muzyka się powtarza, ptaki ponownie spacerują.

2)      BABECZKI WIELKANOCNE – pieczenie świątecznego ciasta.

Zabawa inscenizacyjna ,,Pieczemy ciasto” – Nauczyciel/Rodzic proponuje dzieciom wspólne pieczenie ciasta na niby. Dzieci siadają w półkolu przed Nauczycielem/Rodzicem. Wyobrażają sobie, że trzymają w rękach miskę, w której będą mieszały poszczególne składniki ciasta, i kolejno naśladują gesty Nauczyciela/Rodzica: ucieranie mąki z masłem, otrzepywanie rąk z mąki, wycieranie o fartuszek, wbijanie czterech jajek - sięganie, wycieranie o fartuszek, wbijanie czterech jajek – sięganie prawą ręką za lewe ramię, hop – uderzenie o ramię, stuk – rozbicie, chlup – wrzucenie jajka do miski, siup – wyrzucenie skorupki przez prawe ramię; zmiana ręki; wyrabianie rękami, wałkowanie, dodawanie rodzynek, wkładanie foremki i pieczenie. Potem – wąchanie upieczonego ciasta i jedzenie.

Rozmowa na temat świątecznych ciast: Jakie ciasta znajdują się na stołach w waszych domach w czasie Wielkanocy?  /   Które ciasta lubicie najbardziej? 

• Zapoznanie ze sposobem wykonania prac:  Nauczyciel/Rodzic proponuje upieczenie w przedszkolu/domu małych, ucieranych babeczek – dla rodziców/ dzieci.   /   Umycie rąk przez dzieci, założenie fartuszków i chusteczek na głowy.  /  Pokaz potrzebnych składników, nazywanie ich przez dzieci: mąka pszenna, mąka ziemniaczana, jajka, masło, cukier, proszek do pieczenia, zapach cytrynowy, olej. /  Łączenie składników za pomocą miksera. /  Smarowanie foremek pędzelkiem maczanym w oleju.  /  Wlewanie ciasta do foremek (do połowy foremki).  / Pieczenie w kuchni przedszkolnej/ domowej.  /  Ozdabianie wystudzonych babeczek z wykorzystaniem polewy czekoladowej, lukru w różnych kolorach, posypki cukrowej.  
• Przepis na ucierane babeczki:    Składniki: 3 jajka; 1 kostka masła; 1 szklanka cukru; 1 łyżka proszku do pieczenia; ½ szklanki mąki ziemniaczanej; 1 szklanka mąki pszennej; zapach cytrynowy; olej do smarowania foremek. ( Z tej porcji wychodzi podobno około 20 małych babeczek lub jedna duża babka). Sposób wykonania: jajka utrzeć za pomocą miksera z cukrem na puszystą masę. Wsypać proszek do pieczenia, dodać pół zapachu cytrynowego, zalać roztopionym, gorącym masłem, a następnie dodać pozostałe składniki i zmiksować. Wylać do foremek wysmarowanych olejem. Piec około 20 minut w piekarniku nagrzanym do 150 stopni. Po wyjęciu
  z piekarnika położyć na wilgotnej ściereczce, a potem wyjąć z foremek i wystudzić. Po wystudzenie udekorować według inwencji twórczej dziecka. Smacznego. Powodzenia!

3) Zabawy na przydomowym podwórku  z użyciem piłek – zabawa z elementem rzutu ,,Piłka parzy”; ,,Małe piłeczki duże piłeczki” – zabawa z elementem podskoków  itd.

 

Zabawa ruchowa ,,Kura i kurczęta” – Nauczyciel/Rodzic odgrywa rolę kury, dzieci to kurczęta. Kura chodzi po sali/pokoju, mówiąc: Ko, ko, ko…,a dzieci poruszają się wokół niej w dowolnych kierunkach, mówiąc: Pi, pi, pi…Kiedy kura przestanie mówić i przykucnie, kurczątka zbiegają się do niej i przytulają do siebie. przez chwilę są w ciszy.

PONIEDZIAŁEK: 29. 03. 2021 r.

Zabawa ,,Mówimy szeptem” – Nauczyciel/Rodzic podaje wypowiedzenia, a dzieci powtarzają je szeptem: Pisanki to malowane jajka. /  Kurczątka wykluwają się z jajek.  /  Króliczek wielkanocny jest zrobiony z czekolady.  /  W koszyczku wielkanocnym znajduje się święconka. Nauczyciel/Rodzic wyjaśnia znaczenie poszczególnych wypowiedzeń.

Zabawa ruchowa z elementem  skoku „Zajączki, do norek” -  dzieci/zajączki – układają
w dowolnych miejscach sali/pokoju swoje krążki – norki. Przy dźwiękach tamburynu/bębenka zajączki/ dzieci skaczą po łące/ sali/pokoju w różnych kierunkach omijając norki.  Podczas przerwy w grze zajączki udają się skokami do swoich norek.

1) ZWYCZAJE WIELKANOCNE - wyróżnianie elementów charakterystycznych dla Świąt Wielkanocnych  na podstawie wiersza B. Formy ,,Wielkanoc” i rekwizytów.

Nauczyciel/Rodzic wymienia niektóre zwyczaje, obrzędy związane z Wielkanocą.

WIELKANOC nazywana jest Świętami Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijanie obchodzą ją na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa, który pokonał śmierć i powrócił
do żyjących. Wierzą, że ofiarował on swoje życie, żeby odkupić ludzkie winy.

Typowym zwierzęciem ofiarnym przez wiele tysięcy lat był BARANEK.
Po zmartwychwstaniu Chrystusa to miłe zwierzę zostało symbolem Jego ofiary. W czasach, kiedy nie wiedziano jeszcze, że żywność można zamrażać, co roku na wiosnę biedniejszym ludziom brakowało jedzenia. Plonów jeszcze nie było, a zapasów, które zgromadzono jesienią, często wiosną już brakowało.

Całe szczęście, że KURY niosły jajka! Pozwalało to jakoś przetrwać nieprzyjemny okres.
Z czasem zaczęto jaja święcić, traktować jako symbol rodzącego się życia. Już od początku Wielkiego Postu gospodynie malowały i wyklejały pisanki oraz kraszanki – niezbędny element świąt Wielkanocy. JAJKA zdobiono, spożywano. Miały one wielkie znaczenie – jajko z wielkanocnego stołu pastuch wynosił na pole, kiedy po raz pierwszy wypędzał bydło po zimie. Skorupki ze świątecznych jajek gospodyni wynosiła na pole i tam zakopywała.

ZAJĄCE rozmnażają się często i mają sporo potomstwa, dlatego były uważane za symbol płodności, dostatku. Dzisiaj uważa się, że przynosi on dzieciom prezenty.
Radosnym symbolem zbliżających się świąt Wielkiej Nocy jest Niedziela Palmowa. Tego dnia w kościołach święcone są palmy, na pamiątkę liści palmowych, którymi witano Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy. Stary zwyczaj każe zachować palmę w domu.
W czasie burzy palmy miały strzec domu przed piorunami. Poświęcone witki wierzbowe zostawiano dawniej w polu, żeby zapewniały dobry plon i chroniły przed szkodnikami
i suszą.

Symbolem świąt Wielkiej Nocy są pisanki, które święci się w Wielką Sobotę. Malowanie jajek to tradycja sięgająca starożytności. Uważano je za znak odradzającego się życia.
W Polsce jaja zaczęto wkładać do koszyczka ze święconką dopiero w XII wieku.
Do farbowania jaj używano niegdyś łupin cebuli, liści szpinaku lub kory drzew.
W święconce, którą niesie się do kościoła w Wielką Sobotę, oprócz jajek powinny znaleźć się też: baranek (symbolizuje Chrystusa, który ocali tych, co w niego wierzą), chleb (symbol ciała Chrystusa), kiełbasa (wróży pomyślność przez cały rok), sól (chroni od zepsucia), chrzan (wywołuje łzy i ma przypominać o Męce Pańskiej).

Wielką Niedzielę rozpoczyna msza rezurekcyjna, która kończy okres Wielkiego Postu. Dawniej w Polsce, kiedy postu ściśle przestrzegano, w domach bogatych ludzi śniadanie wielkanocne zmieniało się w ucztę, która ciągnęła się cały dzień. Drugim dniem świąt jest lany poniedziałek. Nie wiadomo dokładnie, skąd wziął się zwyczaj zwany dyngusem. Wierzono jednak, że oblana osoba będzie miała szczęście, a oblana dziewczyna wyjdzie
za mąż. W niektórych rejonach Polski jest zwyczaj smagania się tego dnia witkami wierzby. W innych – kawalerowie tego dnia obnoszą po wsi koguta. To stary zwyczaj, sięgający czasów pogańskich. Wierzono, że kogut, którego pianie miało płoszyć złe duchy, ochroni domy przed nimi.

Zwierzęciem ofiarnym był przez wiele tysięcy lat był baranek. Po zmartwychwstaniu Chrystusa stał się symbolem ofiary.

Słuchanie wiersza:

,,Wielkanoc” B. Forma:

 I.Święta za pasem,                                                    III. Pisanki, kraszanki

do pracy się bierzemy                                            razem dziś zrobimy

mazurki i baby                                                       wszystkie kolorowe -

smaczne upieczemy.                                               bardzo się cieszymy.

 

 II.Upiekliśmy z ciasta                                                 IV.W glinianym wazonie

baranka, zajączka                                                    bazie i żonkile

z posianej rzeżuchy                                                 a na nich z papieru

będzie piękna łączka.                                              kurczątka przemiłe.

Rozmowa na temat wiersza: -   Jak nazywają się zbliżające święta?  /  Jakie ciasta wtedy pieczemy?  /  Co znajduje się na wielkanocnym stole?

 3) Spacer po podwórku – rozwijanie samodzielności w nakładaniu wierzchnich ubrań; zwrócenie uwagi na kolejność nakładania poszczególnych części garderoby.

PROPOZYCJE ZABAW RUCHOWYCH:

• Zabawa ,,Uwaga, jajko.” – każde dziecko dostaje małą piłkę (ping – ponga). Dzieci chodzą swobodnie po sali/pokoju, trzymając na wyciągniętych, rozłożonych dłoniach piłeczki – jajka. Na hasło: Uwaga, jajko! Dzieci zatrzymują się i bardzo delikatnie wymieniają się jajkami z osobą znajdującą się najbliżej.
• Ćwiczenia tułowia: dzieci stojąc ze złączonymi nogami przekładają piłeczki z ręki do ręki wokół siebie. Na hasło: Hop! – zmieniają kierunek przekładania piłeczki.
• Zabawa ,,Turlanie piłeczki” – każde dziecko delikatnie turla po podłodze swoją piłeczkę: raz jedną ręką, raz – drugą.
• Zabawa ,,Skaczemy przez piłeczki” – dzieci przeskakują przez piłeczki obunóż – do przodu i do tyłu.
• Marsz po kole za Nauczycielem/Rodzicem. Wrzucanie piłeczek do pojemnika.

Zabawa ,,Kto, co?” – dzieci stoją przed Nauczycielem/Rodzicem, który rzuca kolejno do nich piłkę, mówiąc jakiś czasownik w bezokoliczniku. Dziecko,  które złapie piłkę, odpowiada, kto daną czynność wykonuje, podając rzeczownik w połączeniu z czasownikiem. Przykładowe czasowniki podawane dzieciom: jechać, jeść, gotować, malować, rysować, pisać, skakać … Przykładowe odpowiedzi dzieci: jechać – Tata jedzie samochodem. Chłopiec jedzie na rowerze…